حفاری و گاز گرفتگی در دفینه‌یابی

حفاری و گاز گرفتگی در دفینه‌یابی جستجو و کشف اشیاء باستانی و تاریخی، یکی از فعالیت‌های جذاب و پرطرفدار در میان علاقمندان به تاریخ و آثار باستانی است.

این فرایند، که اغلب به دنبال یافتن گنج‌های پنهان یا بقایای تمدن‌های باستانی صورت می‌گیرد، نیازمند دقت و مهارت ویژه‌ای است.

یکی از مهم‌ترین جنبه‌های این فعالیت، روش‌های حفاری است که برای دست‌یابی به اهداف مدنظر به کار می‌رود.

اما حفاری در جستجوهای دفینه‌یابی تنها به معنای کندن زمین برای یافتن اشیاء باستانی نیست. این فعالیت ممکن است با چالش‌ها و خطرات متعددی همراه باشد که یکی از آن‌ها گاز گرفتگی است.

حفاری و گاز گرفتگی در دفینه‌یابی

گاز گرفتگی در دفینه یابی به معنای بروز مشکلات ناشی از انباشت گازهای سمی یا خطرناک در فضاهای حفاری‌شده است که می‌تواند سلامت افراد را به خطر بیندازد.

گازهای موجود در زیرزمین ممکن است به دلیل ترکیبات شیمیایی طبیعی یا فعالیت‌های انسانی به وجود آیند و در صورت عدم توجه و پیشگیری مناسب، می‌توانند باعث بروز حوادث جدی شوند.

بنابراین، در کنار استفاده از ابزارهای حفاری و تکنیک‌های تخصصی، رعایت اصول ایمنی و پیشگیری از خطرات گاز گرفتگی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در این مقاله، به بررسی اهمیت حفاری صحیح و راه‌های پیشگیری از گاز گرفتگی در دفینه‌یابی خواهیم پرداخت تا بتوانید با رعایت نکات ایمنی، از انجام جستجوهای باستان‌شناسی لذت ببرید و به نتایج مطلوبی دست یابید.

حفاری در دفینه‌یابی چیست؟

گاز گرفتگی در دفینه یابی

حفاری در دفینه‌یابی به فرآیند جستجو و کشف اشیاء باستانی یا گنج‌های پنهان از طریق کندن و بررسی زمین اطلاق می‌شود.

این فعالیت به‌ویژه در زمینه‌های باستان‌شناسی، تاریخ‌نگاری، و جستجوی گنج‌های تاریخی اهمیت دارد و معمولاً با هدف یافتن آثار و اشیاء ارزشمند از تمدن‌های گذشته انجام می‌شود.

حفاری در دفینه‌یابی می‌تواند شامل مراحل و تکنیک‌های مختلفی باشد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:

1. برنامه‌ریزی و تحقیق اولیه

• تحقیق درباره محل: پیش از شروع حفاری، باید تحقیقاتی درباره محل انجام شود. این شامل بررسی نقشه‌های تاریخی، مستندات باستان‌شناسی، و گزارش‌های مربوط به مکان‌های مورد نظر است.
• شناسایی نقاط هدف: با استفاده از تکنیک‌هایی مانند شناسایی علائم زمین‌شناسی، نقشه‌برداری، و دستگاه‌های فلزیاب، نقاطی که احتمال وجود اشیاء باستانی در آن‌ها بیشتر است، شناسایی می‌شوند.

2. آماده‌سازی و تجهیز

• انتخاب ابزار مناسب: ابزارهای مختلفی برای حفاری وجود دارد که شامل بیل، کلنگ، و ابزارهای دقیق‌تر مانند مته‌های حفاری می‌شود. انتخاب ابزار مناسب بسته به نوع خاک و عمق مورد نظر متفاوت است.
• تجهیزات ایمنی: استفاده از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی، دستکش، و لباس‌های محافظ به‌ویژه در مکان‌های حفاری عمیق ضروری است.

3. فرآیند حفاری

• آغاز حفاری: حفاری معمولاً با کندن لایه‌های سطحی خاک آغاز می‌شود. در این مرحله، خاک به دقت بررسی می‌شود تا نشانه‌های احتمالی از وجود اشیاء باستانی شناسایی شود.
• دقت در حفاری: حفاری باید به آرامی و با دقت انجام شود تا از آسیب دیدن احتمالی اشیاء باستانی جلوگیری شود.

4. بررسی و تحلیل

• بررسی نمونه‌ها: پس از استخراج نمونه‌های خاک و اشیاء، این مواد باید به دقت بررسی و تحلیل شوند. آزمایش‌های مختلفی برای تعیین سن و نوع اشیاء به کار می‌رود.
• مستندسازی: تمامی مراحل حفاری و یافته‌ها باید مستندسازی شوند تا اطلاعات دقیق و کامل برای مطالعات آینده فراهم باشد.

5. حفظ و نگهداری

• حفاظت از یافته‌ها: اشیاء کشف‌شده باید به‌طور مناسب محافظت و نگهداری شوند تا از آسیب‌های احتمالی در امان بمانند.
• تحقیقات تکمیلی: یافته‌ها ممکن است نیاز به تحقیقات و تحلیل‌های بیشتر داشته باشند تا اطلاعات دقیق‌تری درباره تاریخچه و اهمیت آن‌ها به دست آید.

حفاری در دفینه‌یابی نه‌تنها یک فعالیت علمی و تحقیقاتی است، بلکه نیازمند مهارت‌های ویژه، توجه به جزئیات، و رعایت اصول ایمنی است. با انجام حفاری به روش‌های صحیح و اصولی، می‌توان به کشف‌های مهم و ارزشمندی دست یافت که به درک بهتر تاریخ و تمدن‌های باستانی کمک می‌کند.

خطرات حین حفاری و روش‌های پیشگیری از آن‌ها

حفاری، به‌ویژه در زمینه دفینه‌یابی و باستان‌شناسی، ممکن است با خطرات مختلفی همراه باشد که می‌تواند سلامت و ایمنی حفارها را تهدید کند.

شناخت این خطرات و آگاهی از روش‌های پیشگیری از آن‌ها برای انجام حفاری به‌طور ایمن و مؤثر ضروری است. در ادامه به بررسی مهم‌ترین خطرات حین حفاری و روش‌های پیشگیری از آن‌ها پرداخته می‌شود:

1. ریزش خاک و سقوط

• خطرات: در حفاری‌های عمیق، احتمال ریزش خاک و سقوط دیواره‌های حفاری وجود دارد که می‌تواند به آسیب‌های جدی منجر شود.
• پیشگیری: استفاده از حفاظ‌ها و دیواره‌های مقاوم، تقویت دیواره‌های حفاری با مصالح مناسب، و محدود کردن عمق حفاری می‌تواند به جلوگیری از این خطر کمک کند. همچنین، برنامه‌ریزی دقیق و نظارت مداوم بر شرایط حفاری ضروری است.

2. گاز گرفتگی و مسمومیت

• خطرات: در زیرزمین، گازهای سمی یا خطرناک مانند گاز متان یا گاز دی‌اکسید کربن ممکن است انباشته شوند که می‌تواند باعث مسمومیت یا اختلالات تنفسی شود.
• پیشگیری: استفاده از سیستم‌های تهویه مناسب در مناطق حفاری، تست کیفیت هوا و استفاده از ماسک‌های تنفسی در شرایط خاص به کاهش خطرات گاز گرفتگی کمک می‌کند. همچنین، آگاهی از شرایط جغرافیایی و زمین‌شناسی محل حفاری می‌تواند مفید باشد.

3. خطرات مکانیکی و آسیب‌های فیزیکی

• خطرات: استفاده از ابزارهای حفاری و تجهیزات سنگین ممکن است به بروز آسیب‌های فیزیکی مانند بریدگی‌ها، شکستگی‌ها، یا صدمات به اعضای بدن منجر شود.
• پیشگیری: استفاده از تجهیزات ایمنی مانند دستکش، کلاه ایمنی، و عینک‌های محافظ، و همچنین آموزش مناسب در استفاده از ابزارهای حفاری به کاهش این خطرات کمک می‌کند. رعایت اصول ایمنی و استفاده صحیح از ابزارها نیز اهمیت زیادی دارد.

4. آسیب‌های محیطی

• خطرات: حفاری ممکن است به آسیب به محیط زیست و اکوسیستم‌های محلی منجر شود، مانند آسیب به پوشش گیاهی و یا تغییرات در منابع آب.
• پیشگیری: اجرای طرح‌های حفاری با رعایت اصول حفاظت از محیط زیست، برنامه‌ریزی برای کاهش تأثیرات منفی، و رعایت مقررات محلی درباره حفاری در مناطق حساس از آسیب‌های محیطی جلوگیری می‌کند.

5. خطرات ناشی از مواد شیمیایی و زباله‌های خطرناک

• خطرات: ممکن است در طول حفاری با مواد شیمیایی یا زباله‌های خطرناک برخورد کنید که ممکن است مشکلات بهداشتی ایجاد کند.
• پیشگیری: بررسی و شناسایی مواد شیمیایی و زباله‌های موجود در محل حفاری قبل از شروع کار، استفاده از تجهیزات حفاظتی مناسب، و مدیریت صحیح مواد و زباله‌ها به کاهش خطرات کمک می‌کند.

6. شرایط آب و هوایی

• خطرات: شرایط آب و هوایی نامناسب مانند بارش شدید باران، طوفان، یا گرمای شدید می‌تواند به خطرات اضافی منجر شود.
• پیشگیری: بررسی پیش‌بینی‌های جوی و برنامه‌ریزی برای انجام حفاری در شرایط آب و هوایی مناسب، و همچنین تجهیز مکان حفاری با امکانات مناسب برای مقابله با تغییرات آب و هوایی ضروری است.

با آگاهی از این خطرات و اجرای اقدامات پیشگیرانه مناسب، می‌توان حفاری را به‌طور ایمن و مؤثر انجام داد و از بروز حوادث و آسیب‌های احتمالی جلوگیری کرد.

ایمنی و سلامت حفارها باید همواره در اولویت قرار گیرد تا فعالیت‌های حفاری به بهترین شکل ممکن انجام شود.

فروشگاه فلزیاب

گازهای خطرناک در حفاری‌ دفینه‌ و روش‌های شناسایی آن‌ها (گاز گرفتگی در دفینه یابی )

در حفاری‌ دفینه‌، به ویژه در مناطق زیرزمینی، احتمال تجمع انواع مختلفی از گازهای خطرناک وجود دارد که می‌تواند به خطرات جدی برای سلامت حفارها منجر شود.

شناسایی و پیشگیری از این گازها برای تضمین ایمنی حفاری بسیار اهمیت دارد. در ادامه به بررسی انواع گازهای رایج که ممکن است در حفاری‌ها تجمع یابند و روش‌های شناسایی آن‌ها پرداخته می‌شود:

1. گاز متان (Methane)

• ویژگی‌ها: گاز متان، که به‌طور طبیعی در زیرزمین یافت می‌شود، بی‌رنگ، بی‌بو و قابل اشتعال است. تجمع این گاز می‌تواند به انفجار یا آتش‌سوزی منجر شود.
• شناسایی: متان می‌تواند با استفاده از دستگاه‌های سنجش گاز متان که به‌طور خاص برای این منظور طراحی شده‌اند، شناسایی شود. این دستگاه‌ها قادرند غلظت گاز را اندازه‌گیری کرده و هشدارهای لازم را در صورت بالا بودن سطح گاز ارائه دهند.

2. گاز دی‌اکسید کربن (Carbon Dioxide – CO2)

• ویژگی‌ها: گاز دی‌اکسید کربن، که به‌طور طبیعی در خاک و سنگ‌های زیرزمینی موجود است، بی‌رنگ و بی‌بو بوده و در غلظت‌های بالا می‌تواند باعث مشکلات تنفسی و حتی خفگی شود.
• شناسایی: دی‌اکسید کربن را می‌توان با استفاده از دستگاه‌های سنجش CO2 که قادرند غلظت گاز را در فضاهای حفاری اندازه‌گیری کنند، شناسایی کرد. این دستگاه‌ها به‌طور معمول در سیستم‌های تهویه و کنترل کیفیت هوا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

3. گاز سولفید هیدروژن (Hydrogen Sulfide – H2S)

• ویژگی‌ها: گاز سولفید هیدروژن، که به‌طور طبیعی در برخی مناطق معدنی یافت می‌شود، دارای بوی فاسد و مخرب است و در غلظت‌های بالا می‌تواند باعث مسمومیت و مشکلات تنفسی شود.
• شناسایی: این گاز با استفاده از دستگاه‌های سنجش H2S شناسایی می‌شود. این دستگاه‌ها معمولاً به صورت شخصی و برای بررسی کیفیت هوای محیط استفاده می‌شوند و قادرند غلظت‌های پایین گاز را نیز شناسایی کنند.

4. گازهای سمی دیگر (مانند آمونیاک و کلر)

• ویژگی‌ها: آمونیاک و کلر می‌توانند در برخی شرایط حفاری به دلیل استفاده از مواد شیمیایی یا فرآیندهای شیمیایی تشکیل شوند. این گازها می‌توانند باعث تحریکات تنفسی و آسیب‌های دیگر شوند.
• شناسایی: این گازها با استفاده از دستگاه‌های سنجش ویژه که به‌طور خاص برای شناسایی گازهای سمی طراحی شده‌اند، شناسایی می‌شوند. این دستگاه‌ها به‌طور معمول برای نظارت بر کیفیت هوا در محیط‌های شیمیایی و صنعتی به کار می‌روند.

5. گازهای دیگر ناشی از فعالیت‌های زیرزمینی

• ویژگی‌ها: گازهای دیگر مانند اکسیدهای نیتروژن و اکسیدهای گوگرد ممکن است در مناطق خاصی به دلیل فعالیت‌های صنعتی یا معدنی تجمع یابند.
• شناسایی: برای شناسایی این گازها از دستگاه‌های سنجش گازهای چندمنظوره استفاده می‌شود که قادرند چندین نوع گاز را به‌طور هم‌زمان اندازه‌گیری کنند و هشدارهای لازم را در صورت بالا بودن سطح گاز ارائه دهند.

روش‌های پیشگیری از گاز گرفتگی در دفینه یابی  شناسایی گازهای خطرناک

1. استفاده از دستگاه‌های سنجش گاز: استفاده از دستگاه‌های ویژه برای شناسایی و اندازه‌گیری انواع گازهای خطرناک در محل حفاری ضروری است. این دستگاه‌ها باید به‌طور منظم کالیبره شده و به درستی نگهداری شوند.
2. سیستم‌های تهویه: نصب و استفاده از سیستم‌های تهویه مناسب در مناطق حفاری برای جلوگیری از تجمع گازهای خطرناک و بهبود کیفیت هوا بسیار اهمیت دارد.
3. آموزش و آگاهی: آموزش حفارها درباره خطرات گازهای مختلف و روش‌های شناسایی و پیشگیری از آن‌ها باید به‌طور منظم انجام شود تا همه اعضای تیم از خطرات آگاه و آماده باشند.
4. بازرسی و نظارت: انجام بازرسی‌های منظم و نظارت دقیق بر شرایط حفاری و کیفیت هوا به‌ویژه در مناطقی که احتمال تجمع گازها وجود دارد، به پیشگیری از مشکلات و حوادث کمک می‌کند.

با استفاده از این روش‌ها و ابزارها، می‌توان خطرات مرتبط با گازهای خطرناک را به حداقل رساند و حفاری‌ دفینه‌ را به‌طور ایمن و مؤثر انجام داد.

مطلب پیشنهادی: نماد تومولوس در دفینه یابی

پیشگیری از گاز گرفتگی در دفینه‌ یابی

گاز گرفتگی در دفینه‌یابی می‌تواند به مشکلات جدی سلامتی و ایمنی منجر شود. برای جلوگیری از این خطرات، رعایت اصول و روش‌های پیشگیری بسیار ضروری است. در ادامه، به بررسی راهکارها و اقدامات لازم برای پیشگیری از گاز گرفتگی در حفاری‌های دفینه‌یابی پرداخته می‌شود:

1. بررسی و تحقیق پیش از حفاری

• تحقیق درباره شرایط زیرزمینی: پیش از شروع حفاری، اطلاعات کاملی درباره شرایط جغرافیایی و زمین‌شناسی منطقه به دست آورید. شناسایی مناطقی که ممکن است گازهای سمی یا خطرناک در آن‌ها تجمع یابد، به پیشگیری از مشکلات کمک می‌کند.
• مطالعه گزارش‌های قبلی: بررسی مستندات و گزارش‌های مربوط به فعالیت‌های قبلی در منطقه می‌تواند به شناسایی خطرات احتمالی کمک کند.

2. استفاده از تجهیزات و فناوری مناسب

• دستگاه‌های سنجش گاز: استفاده از دستگاه‌های مخصوص برای شناسایی و اندازه‌گیری گازهای خطرناک مانند متان، دی‌اکسید کربن، و سولفید هیدروژن بسیار مهم است. این دستگاه‌ها باید به‌طور منظم کالیبره و نگهداری شوند.
• سیستم‌های تهویه: نصب و استفاده از سیستم‌های تهویه مؤثر در مناطق حفاری کمک می‌کند تا گازهای خطرناک از فضای کار خارج شوند و کیفیت هوا بهبود یابد.

3. تدابیر ایمنی و پیشگیری

• آموزش و آگاهی: اطمینان حاصل کنید که تمام اعضای تیم حفاری در مورد خطرات گاز گرفتگی، علائم هشداردهنده، و روش‌های ایمنی آموزش دیده‌اند.
• استفاده از تجهیزات حفاظتی: استفاده از تجهیزات ایمنی مانند ماسک‌های تنفسی و کلاه ایمنی برای محافظت از کارگران در برابر گازهای خطرناک الزامی است.
• تهویه مناسب: برای جلوگیری از تجمع گازهای سمی، سیستم‌های تهویه باید به‌طور مؤثر و مداوم عمل کنند. تهویه طبیعی یا مکانیکی می‌تواند به خروج گازهای خطرناک از فضای حفاری کمک کند.

ارتباط با کارشناس فروش

برای تعمیرات انواع فلزیاب اینجا کلیک کنید.

برای خرید انواع فلزیاب اورجینال کلیک کنید. 09196838262

برای مشاوره رایگان در مورد علائم و نشانه ها و خرید و فروش فلزیاب ها با کارشناسان ما در تماس باشید

تلگرام کارشناس آثار و نشانه ها  : @karshenas_zarshenasan

شماره تماس کارشناس آموزش فلزیاب، خرید فلزیاب و تعمیر فلزیاب :09196838262

ساروج و کشف گنج‌ باستانی

ساروج و کشف گنج‌ های باستانی از دیرباز در جستجوی گنج‌ های پنهان و کشف آثار تاریخی اهمیت ویژه‌ ای داشته است. این ملات باستانی که به دلیل استحکام و دوام خود شهرت دارد . در ساخت بناهای عظیم و مهم تاریخی استفاده شده و به مرور زمان به بخشی از میراث فرهنگی ایران تبدیل شده است.

از آن جا که ساروج در بسیاری از بناهای تاریخی و دفینه‌ های باستانی به کار رفته، بررسی نحوه کاربرد و شناسایی آن می‌ تواند در کشف گنج‌ های پنهان و تحلیل ساختارهای باستانی بسیار مفید باشد.

این ماده ارزشمند به دلیل ویژگی‌ های استحکام و دوام بالای خود، نقش اساسی در ساخت و سازهای باستانی ایفا کرده و همچنان در تحلیل‌ های باستان‌ شناسی مورد توجه قرار دارد.

کاربردهای ساروج

• مرمت و بازسازی: به‌خاطر تطابق آن با مصالح سنتی و توانایی حفظ اصالت بنا، ساروج در مرمت و بازسازی آثار تاریخی بسیار مفید واقع می‌ شود.
• ساخت سازه‌ های مدرن: با وجود ظهور مصالح جدید، ساروج هنوز هم در برخی پروژه‌ های ساختمانی مدرن به دلیل ویژگی‌ های خاص و منحصر به‌ فرد خود استفاده می‌ شود.

ضخامت ساروج در جستجوی دفینه

در فرآیند دفینه‌ یابی، ضخامت ساروج می‌ تواند به عنوان نشانه‌ ای کلیدی برای جستجوگران محسوب شود. به طور کلی، ضخامت بیشتر ساروج ممکن است دلالت بر اهمیت بالاتر مکان و احتمال وجود اشیاء قیمتی در آن ناحیه داشته باشد.

با این حال، ضخامت ساروج به تنهایی نمی‌ تواند ضامن وجود گنجینه باشد و باید با دیگر شواهد و قرائن نظیر نوع مصالح، طراحی و شکل بنا، و موقعیت جغرافیایی آن ترکیب شود تا تحلیل دقیقی از مکان ارائه دهد.

انواع ساروج و نحوه شناسایی

ساروج به دو دسته کلی تقسیم می‌ شود که هر کدام ویژگی‌ ها و روش‌ های تولید خاص خود را دارند:

ساروج سرد

این نوع ساروج از ترکیب آهک شکفته، خاکستر، ماسه بادی، خاک رس و لویی تولید می‌ شود. به دلیل ویژگی‌ های خاص خود مانند چسبندگی و دوام بالا، معمولاً در ساخت بناهای تاریخی و باستانی به کار می‌ رود. به دلیل روش تولید و ترکیبات منحصر به فرد، توانسته است در برابر گذر زمان و عوامل محیطی مقاومت خوبی از خود نشان دهد.

ساروج گرم

این نوع ساروج از پختن سنگ آهک رس‌ دار به دست می‌ آید. به خاطر استحکام و مقاومت بالای آن، برای ساخت سازه‌ های بزرگ و مهم مانند پل‌ ها و گنبدها مناسب است.

ساروج گرم معمولاً در پروژه‌ های ساختمانی که نیاز به استحکام و دوام زیاد دارند، مورد استفاده قرار می‌ گیرد. شناسایی دقیق نوع ساروج از طریق بررسی ترکیبات و تحلیل ساختار آن می‌تواند به کاوشگران در درک بهتر کاربرد و تاریخچه آن کمک کند.

انواع ساروج و نحوه شناسایی

ساروج در انواع مختلفی با نسبت‌ های متفاوتی از مصالح تولید می‌شود که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در اینجا، به برخی از انواع رایج ساروج اشاره می‌شود:

• ساروج آهکی: این نوع از ساروج با ترکیب آهک خالص و ماسه ساخته می‌ شود و به دلیل مقاومت بالا و دوام طولانی، عمدتاً در ساخت بناهای بزرگ و مهم تاریخی به کار می‌ رود.
• ساروج گچی: در این نوع ساروج، به جای آهک از گچ استفاده می‌ شود که سرعت گیرش بالا، آن را برای ساخت دیوارها و پوشش سطوح مناسب می‌ سازد.
• ساروج مخلوط: این نوع ساروج از ترکیب آهک، گچ، خاک رس و ماسه تهیه می‌ شود و به دلیل تطبیق‌ پذیری بالا، در انواع مختلف پروژه‌ های ساختمانی کاربرد دارد.

به ویژه، وجود ساروج آهکی با ضخامت زیاد ممکن است نشانه‌ ای از وجود مقبره یا گنجینه‌ های ارزشمند در آن محل باشد.

نحوه تخریب ساروج

تخریب ساروج و کشف گنج به روش‌ های مختلفی قابل انجام است. این ملات مستحکم، نیاز به ابزار و روش‌ های خاصی برای تخریب دارد. که شامل استفاده از مواد منفجره، مواد شیمیایی مانند کتراک، و ابزارهای مکانیکی نظیر بیل مکانیکی و پیکور است.

تخریب ساروج باید با احتیاط و توجه به نکات ایمنی انجام شود تا از آسیب به ساختارهای تاریخی و اشیاء قیمتی موجود در محل جلوگیری گردد. از جمله روش‌ های متداول برای تخریب ساروج می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دستگاه‌ های ضربه‌ ای: مانند چکش‌ های برقی و بولدوزر.
• مواد شیمیایی: مانند اسیدها و حلال‌ ها.
• گرما: از جمله مشعل‌ های حرارتی.

علائم وجود ساروج و گنج در یک مکان

• تپه‌های مصنوعی: وجود تپه‌های مصنوعی در مناطق باستانی، می‌تواند نشانه‌ای از وجود سازه‌های زیرزمینی و احتمالا گنج باشد.
• سنگ‌های بزرگ و نامنظم: وجود سنگ‌های بزرگ و نامنظم در اطراف یک منطقه، ممکن است نشان دهنده استفاده از ساروج برای ساخت یک سازه یا پنهان کردن چیزی باشد.
• وجود حفره‌ها و شکاف‌ها: حفره‌ها و شکاف‌های کوچک در دیواره‌ها یا کف زمین، می‌تواند نشانه‌ای از وجود یک ورودی پنهان باشد.
  

  ارتباط با کارشناس فروش

  برای تعمیرات انواع فلزیاب اینجا کلیک کنید.

  برای خرید انواع فلزیاب اورجینال کلیک کنید. 09196838262

  برای مشاوره رایگان در مورد علائم و نشانه ها و خرید و فروش فلزیاب ها با کارشناسان ما در تماس باشید

  تلگرام کارشناس آثار و نشانه ها  : @karshenas_zarshenasan

  شماره تماس کارشناس آموزش فلزیاب، خرید فلزیاب و تعمیر فلزیاب :09196838262

اولین فلزیاب را چه کسی ساخت

اولین فلزیاب را چه کسی ساخت   تاریخچه پیدایش طلایاب میتواند بسیار جالب باشد به طوری که اولین فلزیابی که اختراع شد هیچ طلایی

را نتوانست کشف کند بلکه به منظور پیدا کردن گلوله ای که در بدن ریسس جمهور آمریکا بود ساخته شد.

فلزیاب قرن هاست که وجود داشته است، اما در اواخر قرن نوزدهم بود که به یک سرگرمی محبوب تبدیل شد.

اولین فلزیاب ها در اواخر دهه 1800 توسط الکساندر گراهام بل و دستیارش چارلز اف وارلی ساخته شد.

بل به دنبال راهی برای یافتن اجسام فلزی مدفون در زیر زمین بود و وارلی اولین فلزیاب را ساخت.

در دهه 1950، فلزیاب ها پیچیده تر شدند و برای مکان یابی اجسام بزرگتر مانند لوله ها و کابل های مدفون استفاده می شدند.

اولین فلزیاب را چه کسی ساخت

آنها همچنین برای مکان یابی مین های زمینی در طول جنگ ویتنام مورد استفاده قرار گرفتند.

در دهه 1970، فلزیاب‌ها حتی پیشرفته‌تر شدند و برای یافتن قطعات طلا و سایر فلزات گرانبها مورد استفاده قرار گرفتند ردیاب طلا متولد شد.

این امر منجر به افزایش محبوبیت فلزیابی به عنوان یک سرگرمی شد.

امروزه، فلزیاب ها توسط علاقه مندان در سراسر جهان برای جستجوی سکه ها، جواهرات، آثار و گنجینه های

دیگر استفاده می شود.

فلزیاب از زمان اختراع خود در اواخر قرن نوزدهم راه طولانی را پیموده است.

این به یک سرگرمی فوق العاده محبوب تبدیل شده است که افراد در هر سنی از آن لذت می برند.

چه به دنبال سکه، جواهرات یا چیزهای با ارزش تر باشید، تشخیص فلز می تواند یک تجربه هیجان انگیز و ارزشمند باشد.

در آن زمان، همه در تلاش بودند که این دستگاه را تولید کنند و این دستگاهی که الان مورد استفاده ی همه قرار می‌گیرد و

اسمش دستگاه فلزیاب می‌باشد، در آن زمان برای اولین بار ثبت اختراع شد، توسط دکتر گرهارد فیشر، که در دهه ی 1920

توانست، ثبت اختراع این دستگاه را به اسم خود ثبت کند. که البته اسم آن را فلزیاب نگذاشت

بلکه اسم آن را متالوسکوپ گذاشت.

نقش فیشر در تاریخچه اختراع فلزیاب

دکتر گرهارد فیشر، در آن زمان به ایالات متحده سفر کرد و اختراع خود را به ان

تاریخچه اختراع فلزیاب

یشتین نشان داد

او که بسیار متفکر بود و دارای قدرت تحلیل بود و در زمان خود واقعاً دانشمند حاذق و توانمندی بود

به سرعت توانست، در مسیر پیشرفت خود، به علم مسیریاب رادیویی هواپیما دست پیدا کند،

که واقعاً می‌تواند، جزو بهترین دستاوردهای آن زمان و امروزه باشد.

به دنبال پیشرفت دست آورد مسیر رادیویی هواپیما، دکتر فیشر توانست، تداخل بین رساناهای معدنی

در داخل زمین را پیدا کند.

معنی فلزیاب و کاربرد آن

می خواهم در این مقاله برای شما معنی فلزیاب را برایتان توضیح دهم. کلمه فلزیاب از دو کلمه ی فلز به علاوه

کلمه ی یاب تشکیل شده است.

فلز، می‌تواند شامل هر چیزی که رسانا می‌باشد، باشد. یعنی هر چیزی که رسانا باشد نامش فلز است

و کاربرد دستگاه فلز این می‌باشد،که فلز را شناسایی کند و بیابد.

همیشه در طول تاریخ، انسان دنبال گنج بوده و دنبال فلزهای گران بهایی که در زمان‌های قدیم در خاک مدفون می‌شدن

سعی بر این بوده که این فلزات پیدا شوند.

زیرا بسیار گران بها هستند و همه می‌دانند این فلزهای گران بها را نمی‌توان بدون هیچ، دستگاه دیگری

به جز دستگاه فلزیاب پیدا کرد.

کاربرد دستگاه فلزیاب در زمان قدیم

در آن زمان که دستگاه توسط فیشر اختراع شد، هر کسی می‌توانست از آن استفاده‌های زیادی کند.

مثلاً زمین شناسان، می‌توانستند

به دنبال سنگ‌های معدن بگردند و یا شرکت‌های دیگر هر کسی به دنبال اهداف خود که شغلشان بود، می‌توانستند

از این دستگاه استفاده‌های زیادی بکنند. مانند شرکت‌های برق و یا کارخانه‌هایی که الوارهای چوبی درست می‌کنند.